วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ทักทาย...บรรณาธิการ วารสารทันตภูธร เล่ม 3 ปี 50



หากจะกล่าวถึง ประเทศไทย เมืองไทย เราซึ่งเป็นคนไทยแต่กำเนิดจะนึกถึงสิ่งใดก่อนดีคะ อะไรหนอที่จะสื่อถึงความเป็นชาติ “ชาติไทย” หลังจากการเฝ้าสังเกตการดำเนินชีวิตตนเองตั้งแต่เช้าจนเย็นอยู่เป็นสัปดาห์ เพื่อมองหาความเป็นไทย อันเป็นหัวข้อที่ตั้งใจจะเขียน ก็พบว่า ข้าวของเครื่องใช้รอบตัวดิฉันโดยมากมาจากต่างชาติ นำเข้าแทบทั้งสิ้น ตั้งแต่ของใช้สิ้นเปลืองส่วนตัวไปจนถึงวัสดุทันตกรรมที่ใช้ในคลินิก เครื่องใช้ไฟฟ้าหลากหลายชนิด โน้ตบุ๊คที่ทำงานวารสาร ดีขึ้นมาหน่อย ที่ยูนิตทันตกรรม เครื่องขูดหินปูนทำในไทย


หากไม่นับข้าวของนอกกายพวกนี้ ซึ่งต้องยอมรับกันจริงๆจังๆว่าน้อยชิ้นเหลือเกินที่เราทำในไทยใช้ในไทย นอกจากอาหารซึ่งก็อาจมีส่วนผสมมาจากกระเทียมนำเข้าจากจีน แม้กระทั่งเพลงตามวิทยุ โทรทัศน์ ซึ่งบางที หูโบราณอย่างดิฉันก็ฟังไม่ออกว่า เด็กหน้าใสสไตล์เกาหลีเหล่านั้นกำลังร้องเพลงภาษาไทยกันอยู่ จะเป็นไทยแท้ๆก็การพูดไทยและเขียนไทยในชีวิตประจำวันนี่เอง แต่ก็มีไม่น้อยอีกที่พบว่าคำพูด คำเขียน ของคนไทยนั้นมิได้ใช้คำไทยล้วนๆโดยครบถ้วนถ้อยความทั้งหมด มีไทยบ้างอังกฤษบ้างปะปนกันไปพอดูเป็นสากล หรือใช้ทับศัพท์เพื่อความสะดวกในการสื่อความหมาย ย่อหน้านี้ดิฉันเองก็ใช้ไปหลายคำแล้วค่ะ

แล้วความเป็นไทยอยู่ที่ใด อะไรคือความเป็นรัฐชาติ ชาติไทยหรือสยามประเทศ แผ่นดินเกิดที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอันยาวนาน ไทยมีชาติที่ไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของใคร มีพุทธศาสนาที่เป็นวิทยาศาสตร์ และมีสถาบันกษัตริย์เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนในชาติ มีภาษาพูด ภาษาเขียน ขนบธรรมเนียมศิลปวัฒนธรรมในแต่ละท้องถิ่นเป็นของตนเอง ซึ่งแม้จะแตกต่างหลากหลายแต่ล้วนเป็นต้นทุนทางสังคมที่บรรพบุรุษไทยฝากไว้ให้ลูกหลานไทยรุ่นหลัง เมื่อได้ตระหนักถึงคุณค่าของความเป็นไทยที่สืบทอดภูมิปัญญาจากคนรุ่นก่อนเพื่อคงความเป็นชาติ จึงเกิดคำถามขึ้นในใจว่า แล้วคนรุ่นเราเล่าจะฝากสิ่งใดไว้ให้คนรุ่นใหม่ภายใต้ยุคแห่งโลกาภิวัฒน์เช่นนี้ กระแสทุนนิยมข้ามชาติที่มีแนวโน้มสลายความเป็นรัฐชาติ การล่าอาณานิคมแบบใหม่ที่ไม่ได้ขี่ช้างนั่งม้ามาตีเมืองอีกต่อไป แต่เข้ามาในรูปแบบแนบเนียนต่างๆมากมายโดยไม่รู้ตัวและยากที่จะต่อต้าน

ทุกวันนี้การใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ทั่วโลกแทบจะไม่แตกต่างกันเลยค่ะ เราสามารถดื่มกาแฟจากร้านที่มีป้ายแบบเดียวกัน ซื้อของในร้านชื่อเดียวกัน ใส่เสื้อผ้ายี่ห้อเดียวกัน ฟังเพลงทำนองเดียวกันทั่วทั้งโลก เรากำลังถูกหล่อหลอมด้วยจิตสำนึกใหม่แห่งเสรีนิยมโลก ไร้พรมแดน ไม่มีรัฐชาติซึ่งเป็นมรดกทางสังคมอีกต่อไป เอกลักษณ์ที่สื่อถึงความเป็นชาติจะถูกบีบกดให้กลายเป็นสิ่งล้าหลังไม่เจริญและด้อยพัฒนา แต่ถ้าเราดำเนินชีวิตเหมือนเขา ลืมรากเหง้าแห่งความเป็นชาติเพื่อแลกกับภาพลักษณ์ใหม่ทันสมัยไร้ความแตกต่างนั่นคือ เรากำลังจะพัฒนา(แล้ว)


จริงอยู่เราไม่อาจหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางสังคมเหล่านี้ได้ แต่เราควรพยายามอย่างยิ่งที่จะรักษารากแก้วของไทยไว้ให้ลูกหลาน สร้างจิตสำนึกความภาคภูมิใจในความเป็นไทยทุกท้องถิ่น ซึ่งมีเอกลักษณ์เป็นตัวของตัวเองและไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร เพื่อคงความเป็นรัฐชาติแห่งประเทศไทยสืบต่อไป น่าเสียดายที่ความเป็นชาตินิยมของไทยไม่เข้มแข็งพอ เราไม่มีศูนย์ศิลปวัฒนธรรมหรือพิพิธภัณฑ์แห่ง ภูมิปัญญาไทยที่น่าเรียนรู้และเข้าถึงง่ายๆมากพอ ทำให้เรานิยมพาลูกหลานไปเดินห้างสรรพสินค้ามากกว่า เราจึงเสี่ยงต่อการไร้รัฐชาติและกลายเป็นเพียงแค่หนึ่งในหมู่บ้านโลก (one world one village)


ในอีกไม่ช้า และจากการผ่านร่างพระราชบัญญัติการนำเอามหาวิทยาลัยออกนอกระบบ มองในแง่ดี ไทยคงใกล้คำว่า “พัฒนาแล้ว”ไปอีกขั้น เด็กไทยยุคใหม่จะมีโอกาสได้เรียนในมหาวิทยาลัยต่างประเทศที่มาตั้งสาขาเพื่อดำเนินธุรกิจในไทย จะได้เรียนตำราเดียวกับเด็กๆในประเทศที่เขาว่าเขาพัฒนาเรียบร้อยแล้ว หากมองในอีกมุมหนึ่ง เรากำลังยินดีต่อการค่อยๆสลายความเป็นรัฐชาติไทยด้วยความสมัครใจ บางทีในอนาคตอันใกล้ ความเป็นชาติอาจสื่อโดยการใช้สัญลักษณ์คือ “ธงชาติไทย” เพียงสิ่งเดียว ที่เป็นมรดกตกทอดแก่ลูกหลาน ....นี่หรือคือสิ่งที่เราไทยผู้มาก่อนฝากไว้ให้แก่ไทยผู้มาทีหลัง....


“ใต้ร่มธงไทย” ทันตภูธรเล่มนี้ รวบรวมเรื่องน่าสนใจไม่ธรรมดาจากเมืองไทยแดนใต้ เพื่อนๆทันตบุคลากรของเราทำงานอย่างไรภายใต้บรรยากาศเข้มข้นร้อนแรง สถานการณ์ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่เป็นข่าวหน้า 1 อยู่ทุกวัน ซึบซับซาบซึ้งทุกความรู้สึก แล้วค่อยๆนึกว่าจะโทรไปให้กำลังใจใครก่อนดีนะคะ ชมรมทันตสาธารณสุขภูธรขอส่งกำลังใจไปยังตัวแทนวิชาชีพทันตบุคลากรทุกท่าน ผ่านวารสารทันตภูธรค่ะ ขอพลังจงอยู่คู่กับท่าน และขอให้สันติสุขกลับคืนสู่ดินแดนด้ามขวานทองของไทยโดยเร็วค่ะ ?


หมออ๋อ บรรณาธิการ ruralmax2007@gmail.com


0 ความคิดเห็น: