บางชีวิตจากไปในสายน้ำเชี่ยวเดือนกันยายน
หนึ่งในนั้นคือ เด็กชายตั้ม โรงเรียนบ้านน้ำพุง
เพื่อนป.4 เล่าว่า เขาเป็นเด็กดีและเขียนหนังสือสวย
กลิ่นฉุนจัดของฉี่กระทบจมูก
ขณะเดินผ่านประตูทางเข้าศูนย์เด็ก
ครูว่า...ห้องน้ำอยู่ไกล และใกล้เมรุ
เด็กไม่กล้าไป...กลัวผี
รถแบ๊คโฮหยุดนิ่งอยู่ตรงเนินดิน ไม่ขยับเขยื้อน
เหมือนมหรสพโรงใหญ่หยุดเล่น กระทันหัน
เด็กชายเฟม เข้าใจ
บอกว่ามันเหนื่อยและกำลังนอนหลับ
เด็กชายฟาฮับ ชอบมาขัดฟัน
บอกว่าสนุกดี
เหมือนมีรถไต่ถังวิ่งวนอยู่ในปาก
ขณะตรวจฟันเด็กที่โรงเรียน
เด็กๆมารุมล้อมเพื่อนชี้ชวนกันดู แล้วบอกว่า
น้ำลายที่ยืดเป็นสายในปากเหมือนใยแมงมุม
เด็กส่วนใหญ่ไม่แปรงฟันก่อนนอน
บางคนไม่แปรงฟันตอนกลางวัน
เด็กชายโก้ ยกมือภูมิใจ พูดเสียงใส...
ผมไม่ได้แปรงทั้งตอนเช้า กลางวันและก่อนนอน
เด็กชายอั้ม ฟันดี ไม่ต้องรักษาอะไร
หลังโดนตรวจฟัน ยิ้มแฉ่งแล้วถอดสร้อยคอ
แขวนพ่อจตุคามองค์โตส่งให้เพื่อน
เอ้า..เอาไป จะได้แคล้วคลาด ไม่โดนถอนฟัน
เด็กชายนิล ย้ายโรงเรียนจากกรุงเทพฯ
กลับบ้านเกิด บอกว่าอยู่ด่านซ้ายดีกว่า
ไม่มีภาวะโลกร้อน
เด็กบ่นคิดถึงครูต๊ะ ครูย้ายไปกว่าปี
ตอนนี้คิดว่าน่าจะมีความสุขเป็นพิเศษ
ได้ข่าวว่าเพิ่งเอาเมีย
ปากบ่นบนใบหน้าหวาดหวั่น
ถอนฟันน่ากลัวเหลือเกิน
เด็กชายกี้ รวบรวมความกล้าเดินขึ้นเตียง
เอาว่ะ...ตายเป็นตาย…

0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น