โดย ใบสะเดาสด
ในชีวิตคนเราแต่ละช่วงวัยเหมือนดั่งฉากละคร ที่มีเรื่องราวผ่านมาและผ่านไปตามกาลเวลาที่ไม่เคยรอใคร เมื่อรำลึกถึงฉากเก่าๆนั้น ย่อมมีตัวเอกคนสำคัญที่ฝากความประทับใจ ไม่รู้ลืม ฉันกำลังกล่าวถึงทันตาภิบาลคนหนึ่ง ซึ่งเจอกันครั้งแรกตอนฉันเป็นทันตแพทย์ใช้ทุนเมื่อเกือบ 10 ปีก่อน พี่ตุ่นเป็นคนพูดน้อย พูดช้า ใจดี โอบอ้อมอารี ต่อเพื่อนร่วมงานทุกคนซึ่งหมายถึง ทันตแพทย์ ทันตาภิบาล และผู้ช่วยทันตแพทย์ ที่ทำงานด้วยกันเสมอ อะไรหรือสิ่งใดที่พี่ตุ่นช่วยได้ พี่ตุ่นก็มักไม่ค่อยขัดใจผู้ใดเลย กิจกรรมต่างๆงานประชุมอบรมสัมมนาใดๆถ้าต้องไปก็ไป เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง เกี่ยวบ้างไม่เกี่ยวบ้าง แต่ถึงอย่างไรก็ให้ความร่วมมือเสมอ นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมออกหน่วยโรงเรียนและเคลือบหลุมร่องฟันเด็ก ที่พี่ตุ่นต้องดูแลเป็นงานประจำอีก พี่ตุ่นก็ทำทั้งหมดไม่เคยเอ่ยปากบ่น
พี่ตุ่นเคยบอกว่าสงสารเด็กๆ อยากให้เด็กฟันดี เราได้ทำงานวิชาชีพนี้เป็นโอกาสดีได้ทำบุญตลอดเวลา งานรักษาคนไข้พี่ตุ่นก็ช่วยทำด้วย โดยเฉพาะทำฟันเด็กๆ ก็หมอฟันใจร้ายและไม่ใช่นางสาวไทยอย่างฉัน ไม่รักเด็กเท่าพี่ตุ่นนี่คะ เด็กร้องจ๊ากๆพี่ตุ่นปลอบไปปลอบมาก็เงียบกริบยอมให้ทำฟันโดยดี ด้วยประสบการณ์การทำฟันมากกว่า 25ปี ของพี่ตุ่น จำได้ว่าพี่ตุ่นเคยบอกว่าก็คิดว่าคนไข้เป็นญาติเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นลูกเป็นหลาน ที่มาทำฟัน กับเรา เรามีความรู้พอช่วยอะไรได้ก็ช่วยเขาไปด้วยความเต็มใจ งานเอกสารพี่ตุ่นก็ทำด้วยค่ะ ทั้งเก็บข้อมูล ทำบัญชีวัสดุทันตกรรมต่างๆ ช่วงนั้นฉันเพิ่งจบใหม่ๆกำลังบ้าพลัง หากไม่ได้พี่ตุ่นช่วยเก็บข้อมูล เหมือนเป็นเลขาส่วนตัวที่แสนดี ฉันคงทำงานได้ไม่สะดวกนัก แต่เพราะพี่ตุ่นเป็นคนทำงานละเอียดและอดทนสูงถูกใจฉันเป็นที่สุด การทำงานของฉันจึงราบรื่น และมีผลงานที่น่าพอใจเสมอ
ความประหยัดของพี่ตุ่นก็ไม่เป็นรองใครค่ะ ตอนนั้นพี่ตุ่นห่อข้าวจากบ้านมาทานมื้อกลางวันที่ทำงานด้วย ฉันก็ซื้อเข้ามาทานกับพี่ตุ่นแทบทุกเที่ยงค่ะ แต่พี่ตุ่นก็มีข้อเสียอยู่บ้าง คือชอบทะเลาะกับแม่ค่ะ ฉันก็สงสัยว่าสาววัย 40 กว่าๆ ยังโสด และแสนดีทำไมจึงทะเลาะกับแม่ได้ทุกวัน พี่ตุ่นบอกว่าก็แม่ชอบแย่งทำกับข้าวใส่บาตรในตอนเช้า ไม่อยากให้แม่ลำบากลำบนทำเอง เลยต้องทะเลาะแย่งกันทำกับข้าวใส่บาตร ทะเลาะกันแต่เช้ามืดทุกวัน อืมม.....ค่ะ
สำหรับฉันแล้วพี่ตุ่นเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงานค่ะ เวลามีปัญหาใดๆก็เล่าให้พี่ตุ่นฟังทุกเรื่อง ร้องไห้หัวเราะด้วยกันมาหลายต่อหลายครั้ง พี่ตุ่นจะมีมุมว่างๆเงียบๆและเย็นสบายให้ฉันพักใจเสมอ หลังจากที่แยกย้ายกันไปตามทางเดินชีวิตของตนแล้ว เรายังนัดเจอกันบ้าง พี่ตุ่นเคยใจดีเป็นไกด์พาฉันทั้งครอบครัวและเพื่อนสนิทนำเที่ยวจนทั่วทั้งจังหวัดตั้งแต่เช้าจรดเย็น และยังแอบแย่งจ่ายค่าอาหารอีกต่างหาก น่ารักจริงๆ อิ อิ
เราติดต่อกันอยู่เป็นระยะๆทั้งทางโทรศัพท์และทาง โทรจิต เป็นเรื่องจริงที่ไม่มีเหตุผลค่ะ ถ้าหากพี่ตุ่นมีเรื่องทุกข์ใจ ฉันมักโทรไปหาพี่ตุ่นได้ตรงจังหวะถูกเวลา พี่ตุ่นเองก็มักจะติดต่อมาหาฉันได้ถูกเวลาบ่อยๆ ซึ่งเป็นเรื่องแปลกแต่จริงทีเดียว ครั้งนี้ก็เช่นกันค่ะ ขณะที่ฉันส่งจิตส่งใจประหวัดถึงพี่ตุ่นเพื่อร่างต้นฉบับบทความนี้ เป็นช่วงเวลาเดียวกับการสูญเสียครั้งใหญ่ครั้งหนึ่งของพี่ตุ่น พี่แดงญาติสนิทของพี่ตุ่นเสียชีวิตไปด้วยโรคมะเร็ง ฉันไม่ทราบเรื่องมาก่อนเลยแต่ด้วยนึกถึงจึงส่งข้อความผ่านมือถือไปตามปกติ พี่ตุ่นโทรกลับมาเล่าให้ฟังถึงความสูญเสีย ฉันเห็นใจพี่ตุ่นมาก เราคุยกันไปคุยกันมาจากน้ำตาเปื้อนแก้ม จนน้ำตาแห้งหายกลับกลายเป็นเสียงหัวเราะ ก่อนวางสายพี่ตุ่นบอกลาด้วยน้ำเสียงแจ่มใสขึ้นว่า แล้วค่อยนัดเจอกันเมื่อมีโอกาส จะส่งกระแสจิตถึงเสมอ เรื่องพิเศษๆของมิตรแท้ต่างวัยต่างวิชาชีพเช่นนี้ เกิดขึ้นได้ด้วยความบริสุทธิ์ใจความจริงใจระหว่างพี่ตุ่นกับฉันที่มีให้กันตลอดมา เป็นเวลานานหลายปีค่ะ ..
ฉันคิดเสมอว่าเราสามารถเรียนรู้จากผู้คนที่อยู่รอบตัวเราได้ การทำงานและการดำเนินชีวิตของพี่ตุ่นสอนอะไรให้ทันตแพทย์อย่างฉันมากมายจริงๆค่ะ พี่ตุ่นมักจะพูดเรื่องเวรเรื่องกรรมเป็นปกติธรรมดา จึงนับว่าเป็นบุญของฉันแต่เป็นกรรมของพี่ตุ่นที่นำพาเราให้ได้มาเจอกัน ขอบคุณพี่เลี้ยงในเวทีวิชาชีพคนแรกของฉัน ขอบคุณพี่ตุ่นมากค่ะ พี่ตุ่นคงตกใจที่ได้อ่านจดหมายรักจากฉันผ่านวารสารทันตภูธร ซึ่งฉันตั้งใจไว้นานมากแล้วว่าหากฉันมีโอกาสได้เล่าถึงความดีของใครสักคนที่ฉันพบเจอมาในช่วงหนึ่งของชีวิต ฉันต้องเล่าถึงเรื่องดีๆของพี่ตุ่นอย่างแน่นอนค่ะ..ขอบคุณนะคะโทรมาแต่เช้าวันวาเลนไทน์
รักและคิดถึงพี่ตุ่นเสมอนะคะ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น