ปฏิบัติการเล่าฝัน

โดยจุ้มจิ้ม

จากความเดิมตอนที่แล้วนะคะ ที่จุ้มจิ้มเล่าค้างไว้ว่าที่เคยได้คุยโทรศัพท์กับพี่เบิร์ด แล้วตอนนั้นทำไมต้องร้องไห้? พี่เบิร์ดพูดว่าอะไร ?

ตอนนั้นพี่เบิร์ดพูดว่า “ พี่รู้ว่าจุ้มจิ้มเหนื่อยมากนะคะ ที่ต้องมาทำแบบนี้ เห็นคุณแม่บอกตอนสัมภาษณ์... พี่เห็นแล้วสิ่งที่หนูกำลังพยายามทำอยู่ อดทนและพยายามทำต่อไปนะคะพี่เบิร์ดดูอยู่นะ ” โอย...แค่ประโยคแรกก็น้ำตาทะลักเลยค่ะ เพราะตอนนั้นจิ้มไม่เคยแสดงออก ไม่บอกใครว่าสิ่งที่ต้องทำใน AF สำหรับจิ้มแล้วมันยากมาก..ต้องฝืน...และเหนื่อยมาก...เหนื่อยมากจริงๆค่ะ (-_- ”)

ในที่สุดก็ได้เจอตัวจริงของพี่เบิร์ดในงานคอนเสิร์ต แม่ของแผ่นดินที่สนามรัชมังคลากีฬาสถานค่ะ พี่เบิร์ดกำลังซ้อมอยู่เราก็แอบซุ่มดูพี่เบิร์ดตัวเป็นๆตื่นเต้นๆกรี๊ดกร๊าดในใจกลัวจะกวน แต่กลับกันค่ะ พอพี่เบิร์ดหันมาเห็นปุ๊บก็เรียกชื่อจุ้มจิ้มและ บอกว่าเจอทุกคนใน AF1 แล้วแต่ยังไม่เจอจุ้มจิ้มเลย ว่าแล้วก็เข้ามากอดและแถมยังจุ๊บหน้าผาก 1 ทีด้วยจุ๊บ ! โอยยยจะเป็นลม(>.<) แค่พี่เบิร์ดจำได้ก็หัวใจจะวายแล้ว..เนี่ยจุ้มจิ้มนะแทบไม่อยากล้างหน้าเลยค่ะ กลัวรอยจุ๊บพี่เบิร์ดจะหายไปอิๆ(^_^) และยังได้รู้ว่า ชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ก็มาพร้อมกับภาระรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่งเช่นกัน (โฮะๆยืมSpidermanมาค่ะ) การเป็น “ ศิลปินที่ดี ” เป็นสิ่งที่พี่เบิร์ดต้องรับผิดชอบค่ะ

พี่เค้ายังคงต้องฝึกร้องเพลงทุกวันๆไม่ว่าจะเป็นช่วงที่มีงานหรือไม่ก็ตาม ต้องตื่นตรงเวลาทุกวัน ว่ายน้ำทุกวันๆละหลายๆกิโล เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงสามารถเต้นและร้องเพลงได้ไหว ต้องทานน้ำมะระที่ขมปี๋(>.<) ทุกวันเพราะมีประโยชน์ ของที่ชอบทานก็ทานได้ปีละครั้งเพราะมันจะทำให้อ้วน นี่ล่ะค่ะความรับผิดชอบ และอีกอย่างที่คิดว่าคนอื่นคงทำตามแบบนี้ไม่ได้ง่ายแน่ๆ นั้นคือการ ใส่ใจกับทุกๆคนรอบข้างที่แม้จะแค่ร่วมงานกันไม่กี่นาที เช่นตอนไปทัวร์ต่างจังหวัด พี่เบิร์ดจะท่องชื่อและจำหน้าของดีเจในทุกๆคลื่นทุกจังหวัดไว้ก่อน เมื่อเจอหน้าครั้งแรกพี่เค้าก็จะสามารถเรียกชื่อได้อย่างถูกต้องเลย....

โอ้ยยย สุดยอดมากๆเลยค่ะ ซึ่งพี่ดีเจคนนั้นเค้าก็ยังคงเก็บความประทับใจนี้อยู่แม้เวลาจะผ่านไปหลายปีแล้ว และไม่ว่าพี่เบิร์ดจะเหนื่อยแค่ไหนก็จะยิ้มให้ทุกคนเสมอไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี พี่เบิร์ดก็ยังคงรับผิดชอบหน้าที่ “ศิลปินที่ดี” ไว้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ซึ่งจุ้มจิ้มคิดว่านี่ก็เป็นตัวอย่างที่ดีในการทำงาน ซึ่งไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็ตาม เราก็ต้องรับผิดชอบหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ใส่ใจและให้เกียรติกับทุกคน ไม่ว่าเขาจะทำหน้าที่อะไรเล็กน้อยขนาดไหน เพราะเวลาอาจผ่านไปแต่ความประทับในใจนั้นไม่มีทางหายไปค่ะ