วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เชิญระบายกับยายเพลิน : แล้วเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อมี ทพญ. นำหน้า



คนเราเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ คงไม่มี ใครเถียงแน่



และพรสวรรค์นั้นเองที่ผมเรียกมันว่าความ " ฉลาด " ....



ดังนั้น ผมจึงขอสรุปว่าคนเราต่างกัน ที่สมอง มีหลายคนว่า ไม่เกี่ยว



ผมว่าเกี่ยวอย่างที่สุด ผมอ่านหนังสือ 2 รอบยังไม่เข้าใจ



เพื่อนมันเข้าใจตั้งแต่ฟังอาจารย์ ........(มันเข้า ใจได้ ไงวะ) .........



และด้วยเหตุ ดังกล่าวนี้เอง ที่ทำ ให้ผมสอบ ไม่ติดที่ ไหนเลย



ผมอาจจะโง่กว่าทันตแพทย์ (อันนี้ ไม่ขอเถียงเลย) ที่สอบไม่ติด



แต่ ไม่ว่าจะยังไง เราทุกคนก็อยู่ภายใต้ความเป็นมนุษย์ ยังคง พูด คุย แซว



ล้อเล่นกัน โดยไม่ถือว่าคุณโง่หรือฉลาด ...เพราะตอนนั้นเรามีคำนำหน้าเพียง



................................นาย และ นางสาว...........................



แต่เมื่อเขาเปลี่ยนไป มีคำว่า ทพญ. นำหน้าชื่อแล้วก็เปลี่ยนไป



ไม่พูดไม่คุย แม้กระทั่งหน้ายังไม่มอง ( ไม่รู้ทำแบบนี้เพื่ออะไร )



ผมยังคงเป็น ..นาย.. ผมยังคงเหมือนเดิม



คนไข้ทุกคนที่มาแล้วผมทำได้ผมพร้อมทำ โดยไม่สนว่ามันจะเที่ยง หรือ เย็นมากแล้วก็ตาม



เพราะเหนือสิ่งอื่นใด ผมทำเพื่อคนไข้ ผมจะเอาใจเขามาใส่ ใจเราเสมอ



และพยายามมองความแตกต่างระหว่างบุคคล เพื่อลดช่องว่างดังกล่าว



แต่คนที่ผมพูดถึง ( ใคร ไม่ ใช่ก็อย่าโวยวายนะครับ )



9 โมงกว่า ไม่รับคนไข้แล้ว คนไข้เดินทางมาหลายกิโล ไม่ตรวจ แต่บอกให้กลับไปทำใกล้บ้านผมว่าเกินไป



ยายแก่ๆ คนหนึ่งต้องนั่งรถโดยสาร ไป 40 นาที แล้วนั่งกลับ 40 นาทีโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย



...................หากยายขายของก็ ได้ตังค์ เป็น 100 แล้ว ..................



.............นี่เป็นเสียงหนึ่งที่เบามาก คงไม่มี ใคร ได้ยินหากพูดไป .........



........มันก็มีแค่เพียงการเขียนเท่านั้นที่ทำได้.........เพราะไม่ว่าจะยังไง คำนำหน้าชื่อ ก็



.....................ทำให้คนเปลี่ยนแปลงได้เสมอ....................



ปล. ทั้งหมดที่กล่าวมาเป็นเพียงคน คนเดียวเท่านั้น อย่าทำเหมือนผมเป็นคนผิดเลยนะครับ



มีหลายคนอยากพูดแบบนี้ แต่ ไม่กล้าพูด และผมไม่ขอฟังคำแก้ตัวแทนคนคนนั้น เว้นแต่เขาจะมาเขียนเอง ................



ขอบคุณครับ จาก Jay-ac


( เราจะทำงานเพื่อคนไข้ ทำงานเพื่อชาติ และ ทำงานเพื่อในหลวง )



#####################



สวัสดีจ้ะ พ่อหนุ่ม Jay-ac ...ยายเพลินปลื้มใจมากเลยนะจ้ะ ที่พ่อหนุ่มเอาใจใส่คนไข้เป็นอย่างดี แต่อย่าลืมดูแลใจตัวเองบ้างนะจ๊ะ ความทุกข์ใจเกิดจากการที่เราไม่ยอมรับว่าชีวิตย่อมแตกต่างจากความคาดหวังของเรา คือเราต้องการให้ชีวิตหรือสิ่งที่เราพบเจอเป็นไปตามแนวทางที่เราคิด แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่มีแนวทางที่แน่นอนในชีวิต ชีวิตมีความไม่เที่ยงแท้เป็นธรรมดาของมันเอง ลองเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการไม่คาดหวังใดๆ ไม่คาดหวังว่าใครจะเป็นมิตรหรือไม่ ให้อภัยต่อผู้อื่นที่เราพบเจอ ทำงานของเราอย่างเต็มกำลังด้วยจิตที่เบิกบานแล้วพ่อหนุ่มจะมีความสุขมากขึ้นนะจ๊ะ ยายเพลินเอาใจช่วยจ้ะ


0 ความคิดเห็น: