วันศุกร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

IN BOX : ruralmax2007@gmail.com




@ พี่อ๋อคะ จะขายถุงไหมคะ เอ๋รอช่วยอยู่นะคะ ถ้าไม่มีคนนั่งคอยช่วยรับสมัคร ก็บอกเอ๋เลยพี่ เพราะเอ๋อยากให้วารสารนี้ อยู่ยั้งยืนยงคู่วงการทันตแพทย์ไทยค่ะ Fight ! เดี๋ยวจะหาเพื่อนๆมาช่วยถมช่องว่างด้วยค่ะ YOU ’ LL NEVER WALK ALONE ! <
> ขอบคุณน้องเอ๋มากๆที่ช่วยขายกระเป๋าให้ด้วยนะคะ วารสารทันตภูธรจะอยู่ยั้งยืนยงสมดังใจน้องเอ๋ค่ะ แต่เจอกันทุก 3 เดือนนะคะ ไม่มีงบมากพอจะพิมพ์ทุก 2 เดือนตามที่เคยโม้ไว้ค่ะ

@ ดีใจมากค่ะ ที่ชมรมทันตภูธร ส่งวารสารทันตภูธร และหนังสือคำพ่อสอน ซึ่งเป็นหนังสือที่อยากได้มาก แต่ยังไม่มีเวลาไปหาซื้อ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ให้โอกาส "ชุติมา" ได้มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในวารสารฉบับนี้ (ปีที่ 17 ฉบับที่ 4) <>สวัสดีค่ะ พี่ชุติมา พงศ์อำไพ วารสารทันตภูธรขอขอบพระคุณพี่ชุติมาเช่นกันค่ะ ที่กรุณาแบ่งปันประสบการณ์การทำงานมากกว่า 30 ปี ให้พวกเราชาวทันตภูธรฟัง เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ฉันมิตรที่ไม่มีสอนในตำราใด จริงๆ ค่ะ เขียนมาอีกนะคะ


@ ดีจ้ะ..ฉบับนี้ (ปีที่ 17 ฉบับที่ 4) ถึงมือเมื่อ 11 ธันวาตอนเช้า อ่านไปอ่านมาจนถึงตอนนี้น่าจะไม่น้อยกว่า 5 รอบแล้ว ถูกใจมากๆ ในกำหนดเวลาปล่อยที่พอเหมาะพอเจาะ ซาบซึ้งใจกับเรื่องที่หมอจุ้มจิ้มเล่า และพิเศษกับคุณหมอพลเดชกับชีวิตที่นราธิวาส ยินดีจากใจจริงที่คุณหมอยังมีโอกาสกลับมาเล่าให้พวกเราได้อ่าน...อาจเพราะตัวเองมีเพื่อนๆที่อยู่ในพื้นที่เหล่านั้นหลายคนและมีบางคนต้องสูญเสียคนในครอบครัวไปกับเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้น หลายๆคนยังไม่ได้รับการเยียวยาจากทางการด้วยซ้ำแต่ยังคงต้องทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปด้วยหัวใจที่เข้มแข็ง ว่าแต่เสียงระเบิดของคุณหมอเนี่ยทำให้ป้าหมอรู้สึกแปลกๆ ทุกครั้งเวลาอ่านนะ ปกติเราจะคุ้นตากับคำว่า "บึ้ม!!" หรือ "ตู้ม!!!!" เออแฮะ...เจอคำว่า "กรึ้มมมมมมม!!!" เนี่ยก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ (แต่ไม่อยากเจอของจริงหรอก)


ขอบคุณคุณหมอมัทนาที่เอื้อเฟื้อบทความ อ่านตอนเช้าเกิดไอเดียแจ่มตอนเที่ยง ป้าหมอเลยแอบเข้าห้องกระจายเสียงของโรงพยาบาล เปิดเพลงของพ่อซะเกือบหมดแผ่น แล้วต่อด้วยบทความของคุณหมอพอให้ได้กระตุกหัวใจคนฟังเล่นๆ เป็นพระคุณจริงๆ พ่อหนู jay-ac ก็มันส์ดีนะ อ่านในวารสารงงว่าเข้าใจยากตรงไหนเนี่ย ??? กลับบ้านมาลองเขาไปอ่านต้นฉบับ...เออ สนุกดี เห็นภาพชัดเลย (ถึงแก่แต่ก็ต้องหัดเข้าใจวัยรุ่นบ้างเหมือนกัน) คงต้องสมัครเป็นแฟนคลับอีกคนกระมัง


ส่วนคุณพี่เจน ผู้ใจดีของน้องๆ เล่นหยอดมุกไว้ขนาดนี้แทบจะอดใจอ่านตอนต่อไปไม่ไหว (แต่ก็ต้องทำให้ได้เพราะทำอย่างอื่นไม่ได้อยู่ดี) ก็ถ้ามันคือเคล็ดวิชาที่เราค้นหามานานแล้ว ทำไมจะไม่อยากอ่านล่ะคะ กรุณาเขียนเล่ามาบัดเดี๋ยวนี้...please!!!! เรื่องอื่น ๆ ก็ชอบนะเดี๋ยวค่อยเข้ามาเขียนต่อ net ที่บ้านช้าแถมหลุดบ่อย อยู่หลังเขาก็งี้แหละ ปิ่นโตของคุณใบสะเดาสดก็น่ารักดี แต่จะบอกว่าชอบกว่าก็เชิญชวนซื้อกระเป๋าเนี่ยล่ะ แค่อ่านก็ฮาแล้ว สงสัยว่าป้าคงจะอิ่มบุญไปหลายวันเพราะสมัครให้หลานๆ ในเครือไปหลายใบเอ๊ย!! หลายคนแล้ว ฝากบอกหัวหน้าฝ่ายทันตฯที่โรงพยาบาลต่างๆว่า แบ่งเงินในกระเป๋ามาสมัครสมาชิกทันตภูธรให้ลูกน้องในฝ่าย ได้อ่านกันแบบถาวรชาตินี้ยาวไปชาติหน้าก็จะยิ่งอิ่มใจ ถ้าจะให้ดีก็เผื่อไปถึงหลานๆ ในสอ.ด้วยจะยิ่งน่ารักเข้าไปอีกนะ…ป้าหมอ <

> ขอบพระคุณ ป้าหมอ อย่างยิ่งค่ะ ปลื้มมากค่ะ ยิ้มแก้มแทบแตก จึงขอถือโอกาสไม่ตัดทอนข้อความใดๆ เนื่องจากอ่านแล้วดุจมีน้ำทิพย์ชโลมหัวใจ เรื่องดีๆแบบนี้ต้องขยายให้ปลื้มใจกันทั่วหน้า ทั้งทีมนักเขียน และกองบรรณาธิการค่ะ กำลังใจดีขนาดนี้ สู้ๆ อยู่ยั้งยืนยงค่ะ ป้าหมอเขียนเมลสนุกสนานขนาดนี้ มีประสบการณ์สนุกๆเขียนบทความส่งมาเฮมาฮา ในทันตภูธรได้นะคะ


@ สวัสดีค่ะ เป็นเจ้าหน้าที่สาธารณสุข สถานีอนามัยค่ะ แต่ขณะนี้ทันตาภิบาลย้ายไปแล้ว และยังไม่มีคนใหม่มาแทน แต่มีทันตแพทย์มาทำฟันและมีเก้าอี้ทำฟันนะคะ ได้อ่านวารสารทันตภูธรแล้วเกิดความสงสัยว่า ถ้ายังไม่มีทันตาภิบาลใหม่ทางชมรมทันตภูธรจะส่งวารสารมาที่ สอ.ต่อไปไหมคะ อ่านแล้วชอบมาก ได้ความรู้ สามารถนำไปใช้ในการทำงานต่อไปด้วยค่ะ <

> ดีใจมากๆค่ะ ที่ทราบว่ามีผู้สนใจอ่านวารสารทันตภูธรที่ไม่ใช่ทันตบุคลากร และได้ประโยชน์นำไปปรับใช้ในการทำงานได้อีกด้วย สำหรับวารสารทันตภูธรจัดส่งไปให้แน่นอนค่ะ (ตราบใดที่ยังมีเงินทุนสนับสนุนเพียงพอ)แต่ต้องแบ่งกันอ่านกับทันตาภิบาล ที่จะมาอยู่ใหม่ด้วยนะคะ

บก.หมออ๋อ



0 ความคิดเห็น: