ปฏิบัติการเล่าฝัน : จุ้มจิ้ม

ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย..มีเกียรติ หรืออายุยืน

แต่ชีวิตที่มีค่าคือ “ ชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่า และทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า ”
คุณเคยถามตัวเองไหม..ว่าชีวิตที่มีค่าคืออะไร ?



เชื่อว่าหลายคนคงได้ยิ้มและเสียน้ำตาไปพร้อมๆ กับความซาบซึ้งใจ หลังจากได้ชมโฆษณาของบริษัทประกันชีวิตแห่งหนึ่งเหมือนกับจุ้มจิ้มใช่ไหมคะ ที่เป็นเรื่องชีวิตของ “แม่ต้อย” ผู้ให้เส้นทางชีวิตใหม่แก่เด็ก 3 คน ที่หลงเดินทางผิดและกำลังจะกลายเป็นปัญหาสังคม แต่แม่ต้อยกลับพาเด็กๆ เหล่านั้นมาอุปการะเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ราวกับเป็นลูกของตัวเอง แม้จะป่วยเป็นมะเร็ง และมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียงแค่ 2 ปี แต่ก็ยังสามารถเล่นกีตาร์ร้องเพลงสนุกไปกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเด็กๆ แม่ต้อยบอกหมอว่า.. “ โชคดีจัง สองปีทำอะไรได้อีกเยอะ” และสอนเด็กๆ ว่า ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย..มีเกียรติ หรือก็อายุยืน แต่ชีวิตที่มีค่าคือ “ ชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่า และทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า ”

จุ้มจิ้มมีโอกาสได้เจอกับ แม่ต้อยตัวจริง นั่นก็คือ “แม่ติ๋ว” ที่บ้านโฮมฮัก จากการไปถ่ายรายการ “ ทำดีให้พ่อดู ” ของเหล่าAF เมื่อ2ปีที่แล้ว โดยมีภารกิจให้ความช่วยเหลือในสถานที่ต่างๆ ตามความต้องการของที่นั้น ๆ อย่างที่ จุ้มจิ้มรับผิดชอบคือ ออกหน่วยแพทย์อาสาในท้องถิ่นทุรกันดารและห่างไกลกับ V5 นั่นก็คือที่จ.ตาก เราก็ต้องจัดหาสิ่งที่ทางนั้นขาดแคลนไปให้ เช่น อาหาร เสื้อผ้า รองเท้า สบู่ ... และเงินทุนสำหรับออกหน่วยครั้งต่อๆไป แต่ภารกิจที่บ้านโฮมฮักนั้นแปลกมาก ทีมงานถามว่า ที่นั่นขาดแคลนอะไร อยากให้น้องๆ AFเอาอะไรมาให้ ? แม่ติ๋วตอบว่า “ ที่นี่ไม่อยากได้อะไร อยากได้แต่อ้อมกอดให้เด็กๆ เพราะที่นี่ขาดแคลนความรัก...”

ดังนั้นภารกิจของ AF ที่นี่คือไปอยู่กับน้องๆ เพื่อให้ความรักอย่างเดียว แต่พอไปถึงแล้วเรากลับพบว่า นอกจากความรักแล้วที่นี่คลาดแคลนทุกอย่าง !!

บ้านโฮมฮักเป็นบ้านหลังที่อบอุ่นด้วยความรักแต่แร้นแค้นทุกอย่าง แม้จะมีเงินบริจาคเข้ามาแต่ก็ไม่พอ เด็ก ๆ ที่บ้านโฮมฮักต้อง ปลูกผัก หาแมลงกินประทังชีวิต แต่แค่น้ำใช้อาบทั้งบ้านก็ไม่พอ จะเอาน้ำที่ไหนไปรดผัก แมลงที่หาได้ต้องเอาไปคั่วแล้วป่น โรยข้าวเพื่อให้พอกินกันทั้งบ้าน หลังเสร็จภารกิจ จุ้มจิ้มและพี่ทีมงานเลยร่วมกันบริจาคอาหารสิ่งของและเครื่องใช้ จำนวนหนึ่ง และเงินสดอีกหนึ่งแสนบาท... หลังจากนั้น จุ้มจิ้มและน้องAFที่ได้ไปอยู่ที่นั่น ก็ส่งความช่วยเหลือไปบ้างเป็นระยะๆแล้วแต่กำลังของแต่ละคน

แต่ที่น่าห่วงคือ “แม่ติ๋ว” แม่ของเด็กๆทุกคนที่นี่ จะมีชีวิตอยู่เพื่อ “ ให้ความรัก ” และดูแลพวกเขาได้อีกนานเท่าไหร่กัน จากเรื่องเล่าฝันในวันนี้ น่าจะทำให้ได้ข้อคิดจากแม่ติ๋วที่ว่า เราไม่ต้องไปทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ เพื่อให้เป็นคนที่มีเกียรติ หรือให้ใครชื่นชมหรอกค่ะ แค่เรา ใส่ใจกับคนรอบๆตัวของเราที่กำลังคิดว่า ตัวเองไม่มีค่า ...แค่นี้ เราก็จะทำชีวิตของเรากลายเป็นคนที่มีคุณค่าได้แล้วค่ะ

เราไม่อาจทำงานที่ยิ่งใหญ่กันได้ทุกคน แต่เราทำงานเล็กๆ ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ได้ชีวิตที่ไม่ได้ช่วยคนอื่นคือชีวิตที่ไม่มีค่า
...ข้อคิดจาก แม่ชีเทเรซ่า…