ทำดีเพื่อพ่อ

เชื่อคำพ่อสอน :

"... ถ้าทุกคนยึดมั่นในความดี ถ้าทุกคนยึดมั่นว่า เราต้องช่วยกัน และต้องพยายามที่จะปฏิบัติงานของตน ด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต ด้วยความตั้งใจดี ด้วยความเอาใจใส่ดีในหน้าที่ของตน เชื่อได้ว่า ส่วนรวมจะอยู่ได้ อย่างมั่นคงและถาวรแน่..."
พระราชดำรัสพระราชทานแก่คณะกรรมการสร้างศาลหลักเมืองสมุทรสงคราม

7 กรกฎาคม 2518

ทำดีเพื่อพ่อ : หมอนินิว..... ทพญ. นนท์ธิดา เล็กเลิศศิริวงศ์ รพ.น่าน

ฉันเป็นเพียงหนึ่งในทันตแพทย์อีกหลาย ๆ ท่าน ที่ได้รับโอกาสดี ๆ ในการเริ่มต้นชีวิตการทำงานเป็นข้าราชการ ในโรงพยาบาลของรัฐ...ที่โรงพยาบาลน่าน สมดังความตั้งใจที่อยากจะกลับมาทำงานที่น่านซึ่งเป็นบ้านเกิดของฉันเอง

เมื่อไม่นานมานี้...ฉันมีโอกาสได้ฟังเพลงของพี่เบิร์ด ซึ่งจำได้ว่าประโยคในเพลงร้องว่า “เป็นรูปที่มีทุกบ้าน จะรวยหรือจน หรือว่าจะใกล้ไกล จะขอตามรอยของพ่อ ด้วยความรัก ด้วยภักดี ด้วยจิตใจ” ฟังแล้วถึงกับน้ำตาซึม รู้สึกซาบซึ้งมากเลยทีเดียว...เกิดเป็นคำถามขึ้นมาในใจและได้ถามกับตัวเองว่า ตอนนี้เรากำลังทำอะไรและเพื่อสิ่งใดอยู่...ในฐานะที่เป็นข้าราชการไทยเราได้ทำอะไรตอบแทน ผืนแผ่นดินไทยบ้าง

เมื่อนึกถึงปี พ.ศ. ๒๕๔๙ ที่ผ่านมานั้น ได้มีการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ไปทั่วประเทศเพื่อให้ประชาชนชาวไทย ได้ชมการ จัดงานเฉลิมฉลองเนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงครองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี ฉันเชื่อว่าภาพแห่งความประทับใจ ในคราวนั้น...ยังคงตราตรึงอยู่ในจิตใจและความทรงจำของปวงชนชาวไทยทุกคนอย่างมิรู้ลืม และทุกครั้งที่ฉันนึกถึงภาพในวันนั้นก็มักจะมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าเสมอ...

คำถามที่ฉันเกิดความสงสัยขึ้นมาในใจก่อนหน้านี้คงพอจะได้คำตอบแล้วค่ะ อย่างน้อยที่สุดก็นับว่าเป็นความโชคดีที่ฉันได้มีโอกาสบรรจุเป็นข้าราชการได้มาทำงาน เพื่อรับใช้ในหลวงท่าน...รับใช้ผืนแผ่นดินไทยแห่งนี้ ด้วยความรัก ความภาคภูมิใจ และสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ อันใหญ่หลวงที่ในหลวงมีต่อพสกนิกรชาวไทย ฉันจะตั้งใจทำความดีและทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มกำลังความสามารถ เพื่อช่วยเหลือและดูแลทุกข์สุขของประชาชนคนไทยด้วยกันดุจญาติมิตรของฉันเอง

จากวันนั้นเป็นต้นมา ฉันก็ตั้งใจทำดีและทุ่มเทกับการทำงานในแต่ละวันอย่างสม่ำเสมอ...และแล้วเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตการทำงานของฉันก็ได้ย้ำเตือนคำตอบในใจฉันอีกครั้ง...แม้ว่าจะไม่ได้เป็นการรักษาอะไรที่ซับซ้อนยุ่งยาก แต่เป็นเพียงการอุดฟันให้กับผู้ป่วยคนหนึ่งเหมือนกับทุกๆ วันที่ผ่านมา จำได้ว่าในวันนั้นฉันก็ซักประวัติและพูดคุยกับผู้ป่วยตามปกติ คุณลุงคนนี้มีฟันผุและต้องการมาอุดฟัน

ซึ่งตอนที่ได้คิวเข้ามาตรวจฟันก็ใกล้จะถึงเวลาพักเที่ยงแล้วค่ะ...แย่แล้ว !!! เก้าอี้ทำฟันก็ยังไม่ว่างเลย ฉันก็เลยบอกให้คุณลุงนั่งรอสักครู่หนึ่ง ช่วงเวลาที่รอเก้าอี้ทำฟันว่างอยู่นั้น ฉันจึง พอมีเวลาได้คุยกับคุณลุงไปพลาง ๆ ก่อน คุณลุงบอกกับฉันว่า อยากอุดฟันวันนี้มากๆ เพราะจะต้องไปทำงานเป็นทหาร ที่อำเภอระแงะ จังหวัดยะลา ซึ่งจะเดินทางไปวันพรุ่งนี้เช้าแล้ว...ไปนานถึง ๓ ปีเลยเชียว ( นานพอ ๆ กับการใช้ทุนรัฐบาลของทันตแพทย์เลยหล่ะค่ะ )

...และคุณลุงยังบอกอีกว่านาน ๆ ครั้งถึงจะได้กลับบ้านมาทำฟันที่น่านสักที ( ใช่จริง ๆ ด้วยค่ะ ดูจากแฟ้มประวัติการรักษา..คุณลุงเคยมาทำฟันครั้งล่าสุดเมื่อ ๓ ปีก่อน ) การอุดฟันในครั้งนั้นสำหรับฉันแล้วจะเรียกได้ว่าเป็นเหตุการณ์ที่น่าจดจำครั้งหนึ่งในชีวิตเลยทีเดียวค่ะ แม้ฉันจะเป็นเพียงจุดเล็กๆ ที่ได้ช่วยดูแลคนไทยด้วยกัน...แต่ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคุณลุงคนนี้กำลังจะไปปกป้องคนไทยอีกหลายร้อยหลายพันชีวิตในแดนใต้

แม้ว่าฉันอาจจะไม่ได้ไปเป็นทหารช่วยดูแลคนไทยที่ภาคใต้ก็ตาม แต่อย่างน้อยฉันก็ได้ช่วยดูแลฟัน ซี่เล็กๆ ที่อยู่ในช่องปากของคุณลุงทหารคนนี้... ได้ช่วยให้คุณลุงรับประทานอาหารได้เอร็ดอร่อยมากขึ้น...หลังจากที่มีอาการเสียวฟัน มานานและมักมีเศษอาหารติดบริเวณฟันที่ผุอยู่เสมอ ฉันได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของคุณลุงและคำขอบคุณที่ตอบแทนให้กับฉันหลังจากอุดฟันคุณลุงเสร็จ เพียงเท่านี้ ก็เป็นรางวัลแห่งความดีที่น่าภาคภูมิใจให้กับทันตแพทย์ธรรมดา ๆ คนหนึ่งอย่างฉันแล้วค่ะ

พลเมืองตัวเล็ก ๆ อย่างฉันอาจมิได้มีอำนาจหรือเงินทองมากมายจนมากพอที่จะเปลี่ยนแปลงสังคมนี้ได้... แต่อย่างน้อยฉันก็มีหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความซื่อสัตย์และจงรักภักดี...มีความตั้งใจที่จะทำความดีเพื่อแทนคุณในหลวงและแผ่นดินไทย และฉันก็อยากแบ่งปันเรื่องราวเหตุการณ์ ความคิด ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเหล่านี้เพื่อบอกเล่า และถ่ายทอดให้กับผู้อ่านทุกท่านได้รับรู้ไปด้วยกันค่ะ...

ฉันขอเชิญชวนผู้อ่านทุกท่านมาร่วมกันทำความดีเพื่อพ่อ เพื่อในหลวงของเรากันนะคะ เพียงเท่านี้...ความสงบสุขทางใจที่ได้จากการทำความดี ซึ่งไม่ต้องแลกมาด้วยเงินทอง หรือการวิ่งไล่ไขว่คว้าตามหาความสุขในชีวิตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด...ก็รอให้ทุกท่านได้มาสัมผัสแล้วนะคะ

... ตัวเล็ก ...