โดย ทพญ. มัทนา พฤกษาพงษ์
คำถามเอกของเวบไซต์ 43things.com ค่ะ ในเวบนี้ใครก็ได้สามารถเข้าไปเขียนว่า ชีวิตนี้อยากทำอะไรบ้าง 43 ข้อ แล้วก็มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน มีการรวมกลุ่มของคนที่คิดอยากเหมือนๆกัน หลายคนเขียนไว้ว่า สักวันนึงฉันจะซื้อบ้านเป็นของตัวเอง ฉันจะออกกำลังกายสม่ำเสมอ จะตื่นทันทีที่นาฬิกาปลุกกริ๊งแรก ฉันจะเขียนนวนิยาย จะเรียนภาษาที่สาม จะใช้ชีวิตแบบไม่เร่งรีบ... ก็ว่ากันไปค่ะ หลากหลายมาก ปีที่ผ่านมานี้ การทำ life list หรือ การเขียนรายการไล่เป็นข้อๆว่าชีวิตนี้อยากทำอะไรบ้างนั้น มาแรงค่ะ สาเหตุหนึ่งคือ ดาราตลก/พิธีกรชื่อดัง เอลเลน ดีเจนเนอรัส (เธอพากษ์เสียง ดอรี่ ปลาขี้ลืมในการ์ตูนนีโมด้วยค่ะ)
เธอออกโทรทัศน์ส่งเสริมให้คนดูเขียนรายการชีวิต แล้วตัวเธอเองก็เขียนไว้ด้วย เธอเขียนไว้ 7 ข้อเองค่ะ ยกตัวอย่าง เช่น เธอจะอดทนอดกลั้น ใจเย็นมากกว่าที่เป็น จะเรียนเทนนิสเป็นเรื่องเป็นราว จะไปแอฟริกา และข้อที่ทุกคนเห็นว่าเธอทำได้ดีมากในช่วงปีที่ผ่านมาคือ เธอตั้งใจว่าจะช่วยเหลือชาวเมืองนิวออร์ลีน ที่โดนพายุเฮอริเคนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ (เธอเกิดและโตที่เมืองนี้ค่ะ)
ดารานักร้องสุดเอ๊กซ์ บียอนเซ่ เธอก็เขียนไว้ว่าเธออยากเรียนทำอาหารและเรียนเต้นบัลเลย์
พ่อหนุ่มโอแลนโด บลูม ก็เขียนไว้ว่าอยากเรียนทำอาหารเหมือนกัน แล้วก็อยากเรียนภาษาฝรั่งเศสด้วย
คุณ ริชาร์ด ฮอร์น นักเขียนหนังสือชื่อ 101 สิ่งที่ควรทำก่อนตาย (101 Things To Do Before You Die) เคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า สิ่งที่กลัวที่สุดในรายการชีวิตที่เขียนไว้เองนั้นคือ การกระโดดบันจี้ คุณริชาร์ดบอกว่า ตอนที่ไปยืนขาสั่นเตรียมกระโดด ในใจก็คิดว่า “กูคิดอะไรของกูว๊ะเนี่ยะ” กลัวก็กลัว แต่ก็กัดฟันกระโดดจนสำเร็จ ถึงแม้คุณริชาร์ดจะบอกว่า ไม่คิดเสียใจที่กระโดดบันจี้ แต่ก็ขอฝากบอกทุกคนที่กำลังจะเขียนรายการชีวิตว่า นี่แหละครับกฎข้อแรก คุณต้องรู้จักตัวเอง ว่าอะไรน่าทำไม่น่าทำ
webMD.com เวบไซต์ข้อมูลข่าวสารเพื่อสุขภาพมีบทความเขียนแนะนำไว้ว่า การทำ life list หรือรายการชีวิตนี้ มีทั้งผลดีผลเสีย อ่านแล้วก็สรุปได้ความว่า การเขียนรายการชีวิตก็คือการตั้งเป้าหมาย การฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึงแบบนี้จะเพิ่มพลังและช่วยโฟกัสชีวิตไม่ให้เบลอ หรือการที่ความคิดกระจัดกระจายไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แถมอาการดินพอกหางหมูก็มักจะน้อยกว่า คนที่ไม่ได้ตั้งเป้าอะไรไว้เลย อย่างไรก็ตาม เป้าหมายนั้นต้องไม่ไกลมากเกินไป ต้องรู้จักตัวเอง ไม่งั้นจะเครียด และ เสียใจที่ไปไม่ถึงฝันเอาซะเปล่าๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นเขาไม่ได้บอกว่าห้ามฝันนะคะ
ฝันได้ค่ะ แต่ ถ้าฝันมันไกลก็ต้องให้เวลาตัวเองเตรียมตัวด้วย ต้องศึกษาทางให้ดีๆค่ะ ว่ามีอะไรต้องชนหรือกระโดดข้ามระหว่างทางมากน้อยแค่ไหน ใช้ สามัญสำนึกค่ะ ใครจะไปรู้จักตัวคุณเท่าตัวคุณเอง จริงรึเปล่า? (แต่ก็มีเหมือนกันค่ะ ที่ข้อแรกของรายการชีวิตคือ - “ฉันพยายามเข้าใจตัวเองให้มากกว่านี้” แบบนี้ก็ไม่ผิดกติกาค่ะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป)มีตัวอย่างแบบสุดโต่งมาเล่าค่ะ
คำถามเอกของเวบไซต์ 43things.com ค่ะ ในเวบนี้ใครก็ได้สามารถเข้าไปเขียนว่า ชีวิตนี้อยากทำอะไรบ้าง 43 ข้อ แล้วก็มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน มีการรวมกลุ่มของคนที่คิดอยากเหมือนๆกัน หลายคนเขียนไว้ว่า สักวันนึงฉันจะซื้อบ้านเป็นของตัวเอง ฉันจะออกกำลังกายสม่ำเสมอ จะตื่นทันทีที่นาฬิกาปลุกกริ๊งแรก ฉันจะเขียนนวนิยาย จะเรียนภาษาที่สาม จะใช้ชีวิตแบบไม่เร่งรีบ... ก็ว่ากันไปค่ะ หลากหลายมาก ปีที่ผ่านมานี้ การทำ life list หรือ การเขียนรายการไล่เป็นข้อๆว่าชีวิตนี้อยากทำอะไรบ้างนั้น มาแรงค่ะ สาเหตุหนึ่งคือ ดาราตลก/พิธีกรชื่อดัง เอลเลน ดีเจนเนอรัส (เธอพากษ์เสียง ดอรี่ ปลาขี้ลืมในการ์ตูนนีโมด้วยค่ะ)
เธอออกโทรทัศน์ส่งเสริมให้คนดูเขียนรายการชีวิต แล้วตัวเธอเองก็เขียนไว้ด้วย เธอเขียนไว้ 7 ข้อเองค่ะ ยกตัวอย่าง เช่น เธอจะอดทนอดกลั้น ใจเย็นมากกว่าที่เป็น จะเรียนเทนนิสเป็นเรื่องเป็นราว จะไปแอฟริกา และข้อที่ทุกคนเห็นว่าเธอทำได้ดีมากในช่วงปีที่ผ่านมาคือ เธอตั้งใจว่าจะช่วยเหลือชาวเมืองนิวออร์ลีน ที่โดนพายุเฮอริเคนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ (เธอเกิดและโตที่เมืองนี้ค่ะ)
ดารานักร้องสุดเอ๊กซ์ บียอนเซ่ เธอก็เขียนไว้ว่าเธออยากเรียนทำอาหารและเรียนเต้นบัลเลย์
พ่อหนุ่มโอแลนโด บลูม ก็เขียนไว้ว่าอยากเรียนทำอาหารเหมือนกัน แล้วก็อยากเรียนภาษาฝรั่งเศสด้วย
คุณ ริชาร์ด ฮอร์น นักเขียนหนังสือชื่อ 101 สิ่งที่ควรทำก่อนตาย (101 Things To Do Before You Die) เคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า สิ่งที่กลัวที่สุดในรายการชีวิตที่เขียนไว้เองนั้นคือ การกระโดดบันจี้ คุณริชาร์ดบอกว่า ตอนที่ไปยืนขาสั่นเตรียมกระโดด ในใจก็คิดว่า “กูคิดอะไรของกูว๊ะเนี่ยะ” กลัวก็กลัว แต่ก็กัดฟันกระโดดจนสำเร็จ ถึงแม้คุณริชาร์ดจะบอกว่า ไม่คิดเสียใจที่กระโดดบันจี้ แต่ก็ขอฝากบอกทุกคนที่กำลังจะเขียนรายการชีวิตว่า นี่แหละครับกฎข้อแรก คุณต้องรู้จักตัวเอง ว่าอะไรน่าทำไม่น่าทำ
webMD.com เวบไซต์ข้อมูลข่าวสารเพื่อสุขภาพมีบทความเขียนแนะนำไว้ว่า การทำ life list หรือรายการชีวิตนี้ มีทั้งผลดีผลเสีย อ่านแล้วก็สรุปได้ความว่า การเขียนรายการชีวิตก็คือการตั้งเป้าหมาย การฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึงแบบนี้จะเพิ่มพลังและช่วยโฟกัสชีวิตไม่ให้เบลอ หรือการที่ความคิดกระจัดกระจายไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แถมอาการดินพอกหางหมูก็มักจะน้อยกว่า คนที่ไม่ได้ตั้งเป้าอะไรไว้เลย อย่างไรก็ตาม เป้าหมายนั้นต้องไม่ไกลมากเกินไป ต้องรู้จักตัวเอง ไม่งั้นจะเครียด และ เสียใจที่ไปไม่ถึงฝันเอาซะเปล่าๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นเขาไม่ได้บอกว่าห้ามฝันนะคะ
ฝันได้ค่ะ แต่ ถ้าฝันมันไกลก็ต้องให้เวลาตัวเองเตรียมตัวด้วย ต้องศึกษาทางให้ดีๆค่ะ ว่ามีอะไรต้องชนหรือกระโดดข้ามระหว่างทางมากน้อยแค่ไหน ใช้ สามัญสำนึกค่ะ ใครจะไปรู้จักตัวคุณเท่าตัวคุณเอง จริงรึเปล่า? (แต่ก็มีเหมือนกันค่ะ ที่ข้อแรกของรายการชีวิตคือ - “ฉันพยายามเข้าใจตัวเองให้มากกว่านี้” แบบนี้ก็ไม่ผิดกติกาค่ะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป)มีตัวอย่างแบบสุดโต่งมาเล่าค่ะ
มีคุณตาอยู่คนหนึ่งที่หลายๆเวบบอร์ดกล่าวถึงกันมาก ชื่อ จอห์น เขาเขียนรายการชีวิตของเขาไว้ตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่นอายุ 15 มีทั้งหมด 127 ข้อ แบ่งเป็นหมวดๆ เช่น สถานที่ที่อยากไปเที่ยวไปสำรวจ ภูเขาที่อยากไปปีน สถานที่ที่อยากไปดำน้ำ สิ่งที่อยากศึกษาอย่างจริงจัง ทะเลสาบที่อยากไปว่ายน้ำ สถานที่ที่อยากไปถ่ายรูป แล้วก็มีหมวดทั่วไปแยก ออกมา เช่น วิ่ง 1 ไมล์ใน 5 นาที, แต่งเพลง, อ่านหนังสือเล่มสำคัญๆเช่น เช็กสเปียร์ ฮัมมิ่งเวย์แต่งงานและมีลูก, มีอายุอยู่ถึงศตวรรษที่ 21 นี่ 60 ปีผ่านมา
คุณจอหน์เช็คข้อที่ทำสำเร็จไปแล้ว 112 ข้อ ขาดไป 15 ข้อเองค่ะ (สนใจเข้าไปอ่านรายการเต็มๆได้ที่http://www.johngoddard.info/life_list.htm) อ่านรายการชีวิตของคุณจอห์นแล้วเหนื่อยค่ะ นี่แหละค่ะ รายการแต่ละคนก็ต่างกันไป
กฎข้อแรกที่ทาง webMD แนะนำคือ รายการที่คุณเขียนควรเข้ากันได้ดีกับตัวคุณเอง
รายการแต่ละข้อควรเข้ากับทิศทางการดำเนินชีวิตของคุณ อีกทั้งแต่ละข้อก็ควรจะไม่ขัดกันเองด้วย นอกจากนั้นทาง webMD ยังแนะนำว่า การเขียนรายการชีวิตนั้นต้อง
1. เจาะจงไปเลย เช่น แทนที่จะเขียนกว้างๆว่า ชีวิตนี้จะกินแต่อาหารที่มีประโยชน์ ให้เขียนว่า จะทานผักและผลไม้ทุกวัน
2. เป้าหมายควรวัดได้ เช่นจะลดน้ำหนักกี่กิโลก็ว่าไป
3. สมเหตุสมผล ปฏิบัติได้
4. เข้ากับเวลาที่มี
สิ่งสำคัญอีกประการคือ ไม่ต้องไปเครียดกับมันมากนัก ยืดหยุ่นไว้ดีกว่า ถ้าเวลาผ่านไป ความคิด นิสัย และลักษณะการใช้ชีวิตของเราเปลี่ยน จะดัดแปลงหรือขีดฆ่าเป้าหมายบางข้อที่ไม่เข้ากับเราแล้วก็ไม่ได้มีโทษอะไร
จำไว้ว่ารายการชีวิตนี้เป็นของคุณเองค่ะ ไม่ได้มีการประเมินคุณภาพจากองค์กรภายนอก ไม่ใช่การสอบเอาเกรด ไม่ได้เอาไว้อวดใคร เป็นแผนที่นำทาง เป็นยันต์กันลืม เป็นเครื่องเตือนใจและให้กำลังใจมากกว่าพร้อมแล้วก็มาลองเขียนดูค่ะ จะ 5 ข้อ 10 ข้อ หรือ 100 ข้อก็ตามสนุกเลยค่ะ ถ้าคิดไม่ค่อยออกลองอ่านตัวอย่างได้ตามเวบไซต์อ้างอิงข้างล่างค่ะเขียนแล้วเก็บไว้ดีๆนะคะ--------เวบไซต์อ้างอิง:
http://www.webmd.com/content/Article/108/109059.htmhttp://www.43things.com/http://ellen.warnerbros.com/show/lifelisthttp://superviva.com/idea-list
กฎข้อแรกที่ทาง webMD แนะนำคือ รายการที่คุณเขียนควรเข้ากันได้ดีกับตัวคุณเอง
รายการแต่ละข้อควรเข้ากับทิศทางการดำเนินชีวิตของคุณ อีกทั้งแต่ละข้อก็ควรจะไม่ขัดกันเองด้วย นอกจากนั้นทาง webMD ยังแนะนำว่า การเขียนรายการชีวิตนั้นต้อง
1. เจาะจงไปเลย เช่น แทนที่จะเขียนกว้างๆว่า ชีวิตนี้จะกินแต่อาหารที่มีประโยชน์ ให้เขียนว่า จะทานผักและผลไม้ทุกวัน
2. เป้าหมายควรวัดได้ เช่นจะลดน้ำหนักกี่กิโลก็ว่าไป
3. สมเหตุสมผล ปฏิบัติได้
4. เข้ากับเวลาที่มี
สิ่งสำคัญอีกประการคือ ไม่ต้องไปเครียดกับมันมากนัก ยืดหยุ่นไว้ดีกว่า ถ้าเวลาผ่านไป ความคิด นิสัย และลักษณะการใช้ชีวิตของเราเปลี่ยน จะดัดแปลงหรือขีดฆ่าเป้าหมายบางข้อที่ไม่เข้ากับเราแล้วก็ไม่ได้มีโทษอะไร
จำไว้ว่ารายการชีวิตนี้เป็นของคุณเองค่ะ ไม่ได้มีการประเมินคุณภาพจากองค์กรภายนอก ไม่ใช่การสอบเอาเกรด ไม่ได้เอาไว้อวดใคร เป็นแผนที่นำทาง เป็นยันต์กันลืม เป็นเครื่องเตือนใจและให้กำลังใจมากกว่าพร้อมแล้วก็มาลองเขียนดูค่ะ จะ 5 ข้อ 10 ข้อ หรือ 100 ข้อก็ตามสนุกเลยค่ะ ถ้าคิดไม่ค่อยออกลองอ่านตัวอย่างได้ตามเวบไซต์อ้างอิงข้างล่างค่ะเขียนแล้วเก็บไว้ดีๆนะคะ--------เวบไซต์อ้างอิง:
http://www.webmd.com/content/Article/108/109059.htmhttp://www.43things.com/http://ellen.warnerbros.com/show/lifelisthttp://superviva.com/idea-list
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น