ทพญ.ศิริเพ็ญ อรุณประพันธ์
ได้ไปอบรมการให้ counseling แก่ผู้ป่วยทันตกรรมที่ต้องการเลิกบุหรี่ โดยมี อาจารย์กัลยกร ฉัตรแก้ว ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการดูแลผู้ป่วยที่อยู่ระยะสุดท้ายมาเป็นวิทยากรฝึกปฏิบัติ อาจารย์จำลองสถานการณ์โดยให้ครึ่งหนึ่งของ ผู้เข้าประชุมนั่งเป็นวงกลมกว้างๆ ปิดตาให้สนิท ที่เหลือก็เลือกเอาว่าจะไปคู่กับใครซึ่งควรเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน แล้วหันหน้าชนกัน จับมือกัน แล้วอาจารย์ก็บอกว่าให้ทำกิจกรรมที่เหมือนกับว่าผู้ปิดตาเป็นผู้ป่วยระยะสุดท้าย แล้วอีกคนหนึ่งเป็นผู้ดูแล ฝ่ายที่ไม่ได้ปิดตาก็เป็นผู้ป้อนขนม( ตะโก้) ให้ผู้ปิดตา เอาทิชชูเช็ดปากให้ ให้ดื่มน้ำ แล้วก็เริ่มต้นกิจกรรมใหม่สลับกัน แต่ไม่ให้เป็นคู่เดิม แล้วถามความรู้สึกของการเป็นผู้ให้ และผู้รับ
การเป็นผู้รับ ฟังดูก็ไม่เห็นมีอะไรเลย แต่สำหรับตัวเอง ตอนนั้น ไม่รู้ว่าเป็นกิจกรรมอะไร เป็นผู้ถูกปิดตาก่อน พอตามันมืดสนิท หูก็พยายามฟังว่าเขาจะเล่นอะไรกันเนี่ย ได้ยินเสียงคนเดินไปเดินมา เสียงอาจารย์สั่ง เบาๆให้คนโน้นไปอยู่นี่ คนนี้ไปอยู่นั่น สักพักก็รู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างหน้า น้องที่เป็นคู่ก็เอามือมาจับมือเราทั้ง 2 ข้าง นิ่งๆ ก็เริ่มรู้สึกดี อบอุ่นนิดๆ แล้วเขาก็บอกว่ามีขนม จะป้อนให้ เขาเอาขนมมาแตะปาก เราก็อ้าปากทาน เคี้ยวช้าๆ ทานได้ 3 คำก็บอกว่า พอแล้ว เขาก็เอาน้ำให้ดื่มต่อ ทิชชูเช็ดปากให้ เสร็จแล้ว เขาเอามือมาลูบที่มือเราไปมา เรา 2 คนนั่งนิ่ง ไม่พูดอะไรกันเลย ได้ยินเสียงคนคุย ขำและหัวเราะกันอยู่ข้างๆ แต่ทำไมตัวเองน้ำตาคลอก็ไม่รู้ พยายามนึกอย่าให้อาจารย์สั่งเปิดตาเลย อายเค้า พอเปิดตาออก อาจารย์ให้กอดขอบคุณ จึงเห็นหน้าน้องเขา คุยกันนิดว่าเขาเห็นเราแก่ๆเหมือนแม่น้องเขาเลยมาจับคู่ด้วย จนป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่าน้องเขาอยู่ที่ไหนเพราะตอนเขาบอกยังแอบเช็ดน้ำตาอยู่เลย ไม่มีโอกาสคุยกันใหม่ รู้สึกดีใจที่ได้ทำกิจกรรมนี้
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น